7
Yorum
1
Beğeni
4,8
Puan
988
Okunma
Ansızın aramızda göçtü!
Issızlığını salan oluktan,
Acımasızca ve sinsi,
Nefesimi boğdu kesti!
Hayat soluyan zerrelerim tıkandı.
Hançerem acıyla parçalandı.
Kısık kesik hıçkırıkları,
Sessiz ve gizli kaldı.
Zaman yelkovanını çatlattı!
Hüzün sağanaklı bulutlardan,
Kızıl sürmeli gözler ağlattı.
Yüreğimin kanlı dereleri taştı!
Yollar sürülür, sabırlar köpürür.
Kan allıklı bulutlar üstünden,
Okyanuslar aşılırken...
Bağırlar, kilometrelerce çiğnenir,
Delik deşik edilmiş, yüreğimden geçilir!
Yol açın haşmetli dağlar!
Hayat közlü, bahar kokulu topraklar!
Masmavi çiçekler açtıran bulutlardan
Gürleyecek misiniz kulağıma?
Her gidişin bir dönüşü mü var?
Ayşe Yarman Öztekin
("Vaniköy’de Bahar" 2006)
5.0
75% (3)
4.0
25% (1)
Cevap Yaz