Henüz on altı yaşımda,
Gençliğimin kavşağında,
Gerçeği arama yolunda…
Bir zeka ışıldadı yamacımda!

Yaradanın mı hediyesi? ..
Yüreğimi içlisinden işledi!
Erişilemiyesi bir saflık abidesi! ..

Kaçmak isterken yakalandım.
Tek bir bilmeceydi kıvrandım.
Her çözülen heyecanlı adımda!
Yanarak takdirli anlara kapıldım…

Yeşil gözleri, akıllı ve derin…
Çenesi, çehresi, kararlı hatlı ve keskin!
Küçük vücudu kaslı, gururlu başı dik!
Yıllar geçti, eğilip bükülemedi hiç!

Şefkati, ılıman sığınaklı limanlar gibi!
Aşkı emsalsiz doğuyor an be an!
Hiç tükenmeyen mağmalardan…

İşte aradığım sonsuz gerçek!
Bütününe mi yakalandı?
Yoksa yarımından mı sürünecek? !

Ey Kerem ile Aslılar!
Leyla ile Mecnunlar! ..
Kara özlemlere ağıt yakanlar…

Duyun aşkın yüce sesini!
Bulun yaşam selini!

Kıskıvrak kavrayarak…
Bu kutsallığın saf elini.
Birleştiriyor sevgilileri! ...

Gülüşün toprakla su!
Kaynaşın gökkuşaklar!
Her yanda, hayat çığlıkları var!

Aşk için pınarlar çağıldadı!
Sevgi bereketi toprağı,
Gökten üç elma kapladı!

Uygarım, Özdem ve İlkem!
Nasıl hamt edip şükretsem?

Gelmişim atmış yaşına!
Şu toprak gezegende...
Sevgim saçılmış her yere!

Aşkım, bedenimden sonra da yaşa!
Muradına erenlerle coşa coştura!

Ayşe Yarman Öztekin
("Vaniköy’de Bahar" 2006)