Duyduk duymadık demeyin,
İyi mi ?
Ah ülen ahhh..
Bugün de benim için uyumayın be,
Kalkın hepiniz…
Konuşalım, eğlenelim, gülelim icabında…
Sonra şöyle böyle demeyin bana.
Duyanlar;
Duymayanlara el kol hareketiyle izah etsinler…
En mutlu günlerim artık be…
Artık ölsem de gam yemem,
Ölmesem de gam yemem…
Olmaz böyle bir şey derdim.
Olamaz derdim,
İmkansız,
Saçmalama lan manyakmısın,
Kafayı mı yedin derdim…
Olmayacak bir dua sanırdım,
Kaymayacak bir yıldız gözüyle bakardım…
Bakardım da dilek bile tutamazdım bu konuda anlıyor musun ?
Saklardım herkeslerden,
Bazen kendimden bile…
Kimselere diyemezdim zaten.
Gülerlerdi,
Dalga geçerlerdi…
Hadi lan derlerdi…
Neyi mi ?
Neyi mi saklardım ?
Onu çok sevdiğimi,
Ona aşık olduğumu,
Kendisine bile söylemezdim, söylemedim de.
Olmazdı çünkü söyleseydim de.
O erişilmeyecek birisiydi benim için.
Taa yükseklerdeydi.
O filmin esas kızıydı,
Bense yoldan geçen adam…
O peri padişahının kızıydı hikayede,
Bense hikayede dolmalıktım ,
Yani sadece yer kaplıyordum…
Olsam da olurdu , olmasam da …
Ama onsuz olmazdı,
O hep olmalıydı hikayede.
Esas kızdı o,
Onsuz film olur mu ?
Olmaz…
Misal o ölse film de biter di.
O ölmemeliydi,
Her zaman yaşamalıydı ki, film bitmesin.
O gülerse film zevkli,
O ağlarsa film kederliydi.
Senaryo onun üstüne kurguluydu yani anlıyor musun ?
Ama abiler, ama ablalar…
Yoldan geçen adam da olsa,
Sahne de sadace gölge olarak da kullanılsa.
O da sevdi be abiler.
O da aşık oldu be ablalar.
Hem de çok sevdi.
Nasıl sevdi biliyor musunuz ?
Böyle kocamaaaaannnnn sevdi.
Karşılık bekmeden,
Onun bırakın sevgisini,
Böyle ilgisini bile beklemeden sevdi.
Ne kendine bakmasını istedi,
Ne de kendiyle konuşmasını.
Hiçbir şey istemedi,
Sadece uzaklardan sevdi.
Uzaklardan , herkeslerden gizli aşkını besledi.
Ama o yoldan geçen adam,
O esas kızı herkeslerden çok sevdi.
Herkeslerden çok kıskandı O’nu.
Ama kimselere diyemedi,
Kimselere içini dökemedi.
Şimdi diyeceksiniz ki;
“Neden gidip söylemedin ?”
Korktum da onun için abiler.
Onun için söyleyemedim.
Korktum dediysem, öyle birilerinden korkma değil ha.
Ben bitmesinden korktum.
Ben sevmekten değil,
Sevipte sevilmemekten korktum.
Ben söylemekten değil,
Söyleyipte karşılık bulamayacağımı bildiğimden,
Korktum…
Çünki ne dedim kendi kendime,
Biliyor musun ?
Şimdi dedim;
Sana seviyorum desem,
Beni sevmen için dilekler dilesem,
Senden hayır cevabını duyacaksam.
İstemem söyleme , hiç dinlemem.
Dinlemek sensizlikse, hiç istemem.
Yani çok sevdim seni anlıyor musun ?
Çünkü sen benim için bir Kafdağı gibiydin.
Yani yoktun,
Olamazdın.
Bak bunları sevgim için,
Senin için,
Hiç olmayan biz için,
Onu anlatmak için,
Yazıyorum...
kaç tane yazdım bunun gibi,
Kaç kere yalvardım sen duymadan sana,
Kaç kere isyan ettim,
Kaç kere kahrettim kendi kendime.
Dedim ki;
Keşke olsaydı da , yazsa idim.
Keşke sen de beni sevse idin.
O zaman yaşadıklarımı yazardım dedim,
Yazardım o zaman,
İkimiz için...
Sen beni sevmesen de,
ve de bu hep olacak, bunu da bilsem de
Ben gözlerini unutana kadar,
Yazacağım senin için...
Gün gelecek güneş doğmayı,
Gün gelecek dünya dönmeyi,
Sen de ozaman , sevilmeyi unutacaksın.
Ama,
Ben o gün bile,
Yazacağım senin için...
Ben bunları yaptım.
Ya sen!
Ya sen!
Ne yaptın biz için ?
Önceden hiç bir şey yapmamıştın.
Ama artık yaptn.
Bana en büyük hediyeyi verdin.
En çok istediğim şeyi yaptın dünyada,
Benimle konuştun.
Seninle selamlaşmak bile benim için ,
Olmayacak bir şeydi.
Ama oldu.
Olmaz derdim anlıyor musun ?
Bu bile olmaz derdim.
Ama oldu işte.
Şimdi dünyalar da benim oldu.
Şimdi diyorum ki kendi kendime;
Hediye etsem ,
Bilmem istermisin ?
Anlamadığın cümleyi, bilmem artık anlar mısın ?
Yazdığım her şey senin için,
Bir gün farkıma varır mısın ?
Hep derdim ki kendi kendime;
Keşke sade seni değil de,
İkimizi yazabilsem,
Bir gün bilmem , ister misin ?
Ya da boşver beni,
Olmaz zaten böyle bişey,
Olamaz.
Onun için de;
Yalnız senin için yazıyım gene,
İster misin ?
Çünkü benim için şu hayatta,
Bir bakışın vardı,
Bir de gülüşün,
Özel olan…
Benim için bir sevmek vardı,
Bir de sen ,
Güzel olan…
Ben ilk gördüğümden beri,
Seni bir an olsun aklımdan çıkaramadım….
Ben senin için ne kadar sıradansam,
Sen benim için o kadar özeldin…
Ben seni her şeyden çok sevmiştim,
Ama sen benim farkında bile değildim.
Biliyorum;
Aklının hiçbir yerinde yokum.
Bense kendimi senin hayalinle avutuyorum.
Herkesler uyuyunca senin hayalinle konuşuyorum.
Ama sen ;
Varlığımı bile bilmiyordun, biliyorum…
Hayalde olsan benim için;
Sen bana yetiyorsun.
Olmayacak bir dilek de olsan benim için;
Ben seni diliyorum.
Ben seni hala ilk gördüğüm ki gibi aklımda tutuyorum;
Ama sen bilmiyorsun.
Sevmesen de , bilmesen de bunları hiç bir şekilde ;
Ben senin hayalini seviyorum…