Yarınlarım bilmece gibi sanki
Geceye kalmak kadar endişeli
Bakar gözlerin
Yabancı bir el sarmış benliğini.
Sessizce izliyorum bu rüyanın bitişini.

Sebepsiz bir gidişe şahit susmakta olan gönül
Özlemle hasret duvarlaını örmekte
Gelişini müjdeleyecek olan
Mektup kuşlarının peşinde koşup durmakta.

Bakışların kadar sıcak gençliğim kadar tutsak
Bu hayat bana.
Bir masalın içinde gerçek olan aşkın kollarında
Sen oldun kahramanım
Düş bahçelerimin buz tutan yüreğini
Bir gülüşünle bahara çevirdin.
Günlük güneşlik oldu
Bilmenide isterim bunları aşk
Bize çok yakıştı.

Nasihat verir gibi sanki kızğınlığın
Tarifi mümkün olabilirmi yanında mutluluğun
Uykusuzluğa yenilmiş yorgunluğun
Huzuru rüyada çıkarmı

Ver elini koşalım bağır demeden
Kaybolalım yol iz bilmeden
Umutsuzluğu yenip inatlaşalım
Hayatla..
Bilmeni isterim bunları
Seni seviyorum.
Aşkım.