Aksak uyanışlar var hala sabahlarımda
Hüzün barının müdavimi yine mekanında demlenmiş
Geceden kalma bir kırılma sesi ağrısı oldu arsızca
Kondu çaresizliğin izin vermediği dönmeyen dolabıma

Parmak ucu yürüyüşüne dayadım ayağımı
Ki duyulmadan sancılarımdan geçeyim
Saymadım bile kaçamayışlarımı
Çanak dayadım yanaklarıma
Dünya kızıllaşmasın
İnsanlar acımasın
Hatta birhaber yaşasın
Dudak kenarından
Kızılcık şerbeti
Sarkıyor sansın
Can yoncalarım
Diye çıt çıkarmadım

Cendere
Pranga
Kelepçe
Ne derseniz deyin
Aman hee
Sakın özenmeyin
Olduğu yerde sayar sislerim
Dönmüyor kara aydınlık eski haline
Yetmez mi verilen ceza gençliğime
Genç bedende yaşlı bir ruh halinde itirazlar
Yandığımdan daha çok kokusu beni boğar

Gökler
Nehirler
Gelmeyen baharlar
Susmayan martılar
Daha ne kadar habersiz olacak
Kim unuttu renklerin görevini
Sarsmalı
Gözlerimin değdiği
Her yer sanki kınalı...

ASLI DEMİREL...