29
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
2100
Okunma

Su kokuyor bulutlar
Şimşekler isyan yüklü yine.
Gökyüzü ağladı ağlayacak
Hadi şimdi yıldırım ol düş bedenime
Yık içimdeki adı sen olan kenti; yak.
Enkazın altında ruhum
Avuçlarım ölümü tutuyor
Yüreğimde diken ihtilalleri
Ayrılığın perdeleri yüzümü örtüyor.
Sensizliğe kırdığım kadehlerin yankısı
Duvarlardan dönüyor cam kırıkları
Duvarlar; ki rengi ayrılık sarısı
Kanatırdı dilimi kana bulanırdı adın
Ah bu ağzımdaki çengelli iğneler
Sensiz ve adınsız kaldı bu kadın.
Ömrüme usta makaslar attın ya giderken
Nice dalga boyları büyüttüm denizinde
Aç martılar bedenimi kemirirken
Sensiz geçen zamanların hesabı nerde
Söyle şimdi yüreğinin neresinde öleyim
Söyle hadi; neren(d)e gömüleyim..
Zeynep A. Edirne