Çıkar gelir hatıralar ansızın gün batımlarında
Çok eskilerden çok derinlerinden hayatın
Her seferinde biraz daha küllenmiş acılar
Geçmişin aşk kokan rüzgârları sürükler
Çıkar gelir oturur ağırlığınca şakaklarında

Açığa çıkar saklı kalmış sırlar çözülür usulca
Tüm çıplaklığıyla yüzüne vurur her şeyi
Unutma der sanki unutma o uykusuz geceleri
Sıyrıl hasretin karanlık dehlizlerinden sıyrıl
Gör hadi bir daha nasıl yakmıştı aşk seni
Nasıl vurmuştu böğrüne tokadı acımasızca

Karanlığa doğru koştururken durmadan gün
Sülietler gezinmeye başlar etrafında
Sanki bir oyundur her şey hayat sahnesinde
Ve sen son oyunundasın gibi heyecanla
Haykırırsın avazın çıktığı kadar tabiata
Fakat farkında değilsindir çok şeyin öldüğünün

Aranır durursun aşk dolu günlerin kokusunu
İliklerine kadar ürpererek eylül akşamlarında
Çıkar gelir durur karşında ayrılığın acısı
Dağıtır hayallerini kan gibi oturur bağrında
Artık geçtir vakit, tazelemez hiçbir şey umudunu

Yıllar geçse de sızısını duyarsın eski eylüllerin göğsünde
Ah çekersin durmadan, yanarsın küllense de sevdan
Örtersin üstünü hatıraların sabrınla yorgan misali
Yaşarsın geçmişi işte böyle her eylül geldiğinde.
21.09.2009