Çocuğum
Sofranda bin bir nimet var
Ne Afrika dasın nede ütopyada
Gözlerinde ne acı ne göz yaşı
Anasız babasız kalmadın Filistin de

Yağan kardır başından aşağıya yağan
Bomba sesleri duymaz kulakların
Sokakların boş değil ıssızca
İnsan sesidir fütursuzca yankılanan

Taş atma devri geçti çocuklarının
Elleri tutmuyor yok bileklerinde
Yahudi uçakları artık ölüm kusuyor
Bir ayıp ki bu İnsanlık neden susuyor

Çocuğum
Sen büyürken babanın kanatlarının altında
Amerikan menşeli uçaklar bombalamakta
Bırak fırını Filistin ekmek bulamamakta
Kapatma gözlerini çocuğum sen huzura

Huzur kalsın artık mahşerin son demine
İslam alemini çağıralım bu zilleti bitirmeye
Anasız çocuklar yetmez sizi hiçbir söz teselliye
Çocuğum unutma Filistin uğruyor zulüme

Ateşe verilmiş sokakları cayır cayır yanıyor
Cesetler ortada kalmış kimse yaklaşamıyor
Filistin de şimdi yetimler kendine sahip arıyor
Çocuğum utançtan kızaran bir gün daha batıyor