0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
857
Okunma
Kal sevdam
ve artık her gün batımında
resmimi çeken gök
sarıyor kimsesizliğimi..
ve kederli rüzgarlar kucaklar beni
duyarsızdır
şehirde insanlar
bir ekmek kırığından,
kan damlar
ve ben sessiz sokakların yolcusuyum
elimden tutmaz yıldızlar
ve
bir geminin batmasına benziyor
yok olan hatıralar
sen kurtul yeter...sen sevdam
ister uzat başını kalabalıklardan
ister geç.. beni tanımadan
ve bir sessiz akşamda...istanbul da
hangi rüzgarlar gelecek
tek başıma kalmışlığıma....
mustafa kaya
10.10.2001 / istanbul
