0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
822
Okunma
sev diye
Sen savrulup giderken sonbahar meltemlerinde
Ben hevesle soluyorum aşkı
Umutlarımın ucu bucağı yok biliyorum
Fakat aramızda kıvrılıp yatan uzaklığa inat
Seni soluyorum her nefeste
Sönük bir ateşin küllerisin belki
Rüzgârın dokunmaya tenezzül etmediği küller
Dokunsa yanacakmış gibi kavrulacakmış gibi
Elimde değil ağlamadan unutmak yanmamak
Rüzgâra söz geçiremiyorum bu akşam
Ölüp ölüp diriliyorum ruhumun dehlizlerinde
Sanki can çekişirmişçesine yıkılıyorum bir köşede
Haykırmak, güneşe yüz tutmuş çiçekler gibi
Acımasızlığa karşı çaresiz ve amaçsız
Soyutlanıyorum hayatından uzaklara çok uzaklara
Sevmedim diye değil üzüldüm diye değil
Sadece sen mutlu ol
Sen sev diye …
