Aşk topluyor elini eteğini
Sevişmelerin kan akıtan ihanetinden
Şimdi sen
Kimin hayaline sarılıp uyursan uyu,
Gözlerimden süzülenleri yığdım kapına
Gökgürültüsü der geçersin,
İçimde tutamadığım bir hıçkırıktır o aslında...

Şu köşe başından hergün ekmek aldığın bakkal kadar
Duymuyorum sesini inan
Şiirlerin başlığına çiviliyorum kendimi
An be an
Dürüstsün sanmıştım ben herkes kadar
Ama yazdığından yaşadığına kadar herşeyin yalan
Çok gördüğün Allah’ın selamı
Onu da verme artık
Ama bil,
Veda her dilde vedadır
Kalbi olanlar bilirler
Aşk nasıl yaşanırsa yaşansın
Mutlaka acıtır...

Kalbim tekliyor son günlerde.
Doktorların hastalığıma koyduğu isim
Ritim bozukluğu...
Dinmiyor sol yanımın huysuzluğu...
Yetmiş yaşıma geldiğimde
Avucuma ilaçlarımı sen bırak isterdim oysa...
Yalansın...
Dili olmayan kalp nasıl dayansın?
Dinsin bu bedenin iflah olmaz mutsuzluğu
Göğsünde kaybolsun ölümün kirli uykusuzluğu...

İçimdeki öfkeyi modası geçmiş ninnilerle uyutuyorum
Ve seni bu şiirin içine gömüp,
Son kez
Tüm samimiyetimle
U n u t u y o r u m ....



Elif SEZGİN