Ne güzel rengarenk güzelliklere sahip,
Gökyüzü mavinin her tonunu gururla taşıyor
Yeryüzü binbir renk ahengiyle meşkte
Dereler,göller,denizler,okyanuslar,
Kıskandıyor herbiri,güzllikleriyle
Ağaçlar,yıllara meydan okumuş,dimdik,
Gökyüzüne el uzatmakta,köklerini derinlere,
En derinlere bağlamakta
Ya biz?
Nerdeyiz şimdi?
Bu kadar güzellik içinde
Yüreklerimiz sevda ateşiyle kavrulmuş,
Yalnızlıklarımız ve terkedilmişlilklerimiz,
Hiçbir yere ve zamana ait olamayışımız
Rüzgarın her hareketiyle sallanır olduk
Yerde köklerimiz,göğe uzanan ellerimiz yok
Gurur dedik aptalca…
Yalnız ve yaralıyız
Umutlarımızı gömdük bizden önce
Göremez oldu gözlerimiz
Kulaklarımız duymaz oldu sevda türkülerini
Zamansız bir sonbahar yaşıyoruz
Yüreklerimiz suskun…
Ruhlarımız acele etmekte
Bedenlerimizi terketmek
Terkedip huzura kavuşmak için
Bir yudum huzur…

ÇÖL