BÜYÜYÜNCEYMİŞ HAZİN SAHİPSİZLİK
Ben seni büyüdüm de
Özledim annem.
Bir yumurcakken ,
Dizlerime kadar çamurdu ayaklarım,
Irgat olduğum bahçelerde.
Yaşam yükümün ağırlığı bile ,
Sökemezdi umutlarımı
Minicik yüreğimden,
Ben seni büyüdüm de
Özledim annem…

Büyüdüm de ihtiyaçlandım;
Güvenli kollarına ,
Hiçbir zaman saramadığım,
Ve asla saramayacağım
Sıcacık kollarına.
Ben seni büyüdüm de
Özledim annem.

Büyüdüm de eksildi ;
Gün ,gün…
an ,an…
Kocaman cesaretlerim,
Okyanuslarda taşan sevdalarım…

Barınağım taş çıkarır
Yoksul çocukluğuma,
Kıyas götürmez bu günüm dünüme,
Barınağım konforlu,
Barınağım renga renk,
Yorganım , döşeğim ,
Has yünden,
Isıtmıyor bedenimi,
Isıtmıyor ,aşınmış
Yorgun yüreğimi…

Gitmiş olmana değil ,
Kalmış olmana muhtacım.
BEN ,SENİ BÜYÜDÜM DE
ÖZLEDİM ANNEM…
20.03.1994.