Dirayetli bir insandı, Sultan Dördüncü Murat han
Korkusuz bir padişahtı, hiç çekinmezdi düşmandan.

Bin altı yüz otuz sekiz yılında, Bağdat’a vardı
Bu şehri fethetmek için, askerle etrafı sardı.

Safeviler hükmederdi, Bağdat şehrine o yıllar
Muhasarayı görünce, olduğundan çok korktular.

Safevi hükümdarının, içine bir korku düştü,
Vezirlerini toplayıp, konuyu acil görüştü.

Sultana suikast için, üç casusunu gönderdi
Casuslar bir gece vakti, hanın çadırına girdi.

Hemen hançerleri çekip, yatağına yaklaştılar
Öldürmek için sultanı, gözlerini kararttılar.

Sultan derin uyur iken, bir rüya gördü aniden
Rüyasında çok sevdiği, hocasını gördü birden

Aziz Mahmut Hüdai dir, birden giren rüyasına
Misafir olmuştur ona, o mübarek dünyasına

Rüyada otururlarken, şeyh birden ayağa kalkar
Devletlü sultan Murat han, şaşkınlıkla ona bakar

Hazreti Pir haykırmakta! "Oğlum Murat kalk ayağa"
Hocası kalkarken zaten, edepten kalkar ayağa

Gelen emirle mübarek, hızla yerinden doğruldu
Rüyada olan bu doğruluş, o an birden gerçek oldu

O rüyanın etkisiyle, yatağından hızla kalktı
Ellerinde hançer olan, bu yabancılara baktı

Aniden bir hamle ile, yatağından kalkıverdi
Başucundaki gürzüyle, üçünüde yere serdi

Gösterdiği kerametle, Şeyh Hüdai hazretleri
Olası bir felaketten, kurtardı o mübareği

Rabbim o mübareklere, bizi layık kullar eyle
Yarın o mahşer gününde, bu NURİ’ye rahmet eyle