seni gördüm dün gece rüyamda
karanlıktı sanki ğün hiç doğmayacakmiş gibi
bana geliyordun hiç gitmeyecekmiş gibi
tutamadım ellerini ağladim

anladimki bütün düşlerim senin serabın
hayallarle hakikatın buluşmasini seyrediyorum
yanan yüreğimi hasret rüzgariyla serinletiyorum
yaradana şükrediyorum

sevdaya dair payıma düşen nasibime
seni sevmek sevmelerin engüzeli olsa gerek
bir kalem birde kağitti bizi bir araya getirem
yürekten dökülen bu dizeler

el değmemiş bir yürek söylenmemiş bir türküdür sana
ayağimi yerden kesen aşkın için olmassa olmazim yok
bilesinki kara gözlüm
bu sevdanin sonunda ayrılık diye bişey yok

hasretini üzerime serdim yorgan misali
gün gelecek yollar birleşecek
aşka şahitlik etmiş her gönülde
bizim türkümüz söylenecek

yüreğimizdeki sevda ateşi
son nefeste dahi seni SEVİYORUM diyecek

serpil atalay