İmbatı beklerdim çocukluğumda,
Güz yağmurlarını getiren.
Son papatyayı seyrederdim,
Gözyaşların ıslatırken tenimi.

İmbatı beklerdim çocukluğumda,
Arkasında kopuklu dalgalar.
Çizdiğim resimlerdeydi,
Umutlarımın baloncukları.

İmbatı beklerdim çocukluğumda,
Eteklerinden masumiyetinin doğuşunu seyrederdim.
Ve Islık çalardım Güneşe doğru…
Kaybolmak ister gibiydi, bulutların arasında.
Ve ufak tefekti, narindi.
Özgürlüğüm gibiydi.
Senin gibiydi.
Uzaklaşıyordu bedenimden.
Güneşe…
Gökyüzünün son demine doğru.
Bu son gidiş ey sevgili.
Işıltını götürüyorum cebimde.
Işığını götürüyorum ey sevgili, sevdiğim.
Kumla kaplı tepelere gidiyorum.
Kan akan topraklara.
Ceset kokularını çekiyorum artık içime,
Yalnız gecelerimde,
Işığa donuyorum,
Uzaklaşıyorum bedenimden, teninin kokusundan.
Karalığın soğuğunda bir yabancıya dönüşüyorum artık.