2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1448
Okunma
Mimoza kokuyor
sensiz bırakıldığım şehir
üşütüyor.
gecenin gelişi
yumuşacık değil.
kırılan bir ayna
yüzümü çizen.
her dokunuşumda
resmine
bin çarpıyor yüreğim.
yanmış bir orman gibi
tütüyor..
bu deniz
bu acı su,
derin tuzlu mavi ,
bu şehir,
seni hatırlatmadıkça
kanatsızım.
sevginin,
usulca akışına alışık
avuçlarım soğuk ,
sabahların ayazında.
kalbimin acısını biliyorum.
kalbinin sesini duyuyorum.
bir söğüt ağacı kıskanır
yüzünü süsleyen
gülüşünü.
bin bir güzel
düşlerin vuruyor şimdi.
boşluklarda arıyorum,
yosun kokusu sinmiş
saçlarını.
ve,
sadece bir ağaç okşuyor,
bir doğum günü ağacı
mimoza kokuyor
bakışların..
Mustafa kaya
28.02.2006 / üsküdar
Şiirin sahibi
Cevap Yaz