Senin uğruna ey yar!
Sevdanla kuşatılmış kalbim bin bir feryad-ü figanla
Boğuluyor kalbimin dikenli gözyaşlarıyla
Ve sanki üşürcesine
Beyaz yağmurlar titriyor gönlümün gecesinde

Senin uğruna ey yar!
Bir çocuk ağlayışı gelir
Martılar vurulup düşerken zalim yere
Ve çağlar gözü yaşlı âşıkların dilinde bir türkü
Kara yer, mavi gök ağıtlar yaksın artık bu sevgiye

Senin uğruna ey yar!
Heybemde saklı bitap umutlarımla
Yangındım Belkıs’ın tacı kadar kutsal gözlerine
Ve ansızın çılgın taylar gibi şaha kalkan tufanla
Sevdana koşuyorum Nuh’un gemisiyle

Senin uğruna ey yar!
Sırtımda İbrahim’den kalma bir abayla
Kum denizinden kopan damlalar gibi
Anne sıcaklığına tamahkâr
Gözü yaşlı bir çocuktum, çocuğum uğruna

Senin uğruna ey yar!
Bu gülistan-ı sinede ne dal kaldı ne yaprak
Bahara vuslat özlemiyle hep baharı bekledi bu sine yar
Bülbül hep seni bekledi dikenlerine razıyım diye
Ve ey yar! Yoksa sen misin açılan gönlümün hecesinde?

Ve senin uğruna ey yar!
Serhat der ki! Ey liseli sevdiğim!
Tek dileğimdin titreyen mısralarımda gözlerin
Şimdi en gür sesimle diyebilir miyim?
Sen benimsin, benim, Dilek’im