Yok, be anne sen gelmeliydin bana,
Yüreğim saçılmalıydı ortalıklara
Yok, be anne sen gelmeydin bana
Ben sana gelirken de...


Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Bayram şekerlerini aratan aydığınla
Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Sabahı zor olan tan ağarlığıyla

Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Ağlarken de oğlunla. yanarkende oğlunla
Yok, be anne sen gelmeydin bana
İçimi acıtan değil sevdama dökülen kurşunla

Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Mevsim hazan, bahar şimal olmuş
Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Gönül yanmış. Gönül, susuz kalmış

Yok, be anne sen gelmeydin bana
Al yazmanı atarken de boynuna
Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Badenim vurulup düşerken de toprağa


Yok, be anne sen gelmeydin bana
Yetim büyümüş çocuk acısıyla
Yok, be anne sen gelmeydin bana
Verirken erkeğini kara toprağa

Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Kanayan yaramın al rengine
Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Sıratın korkutan karanlığında

Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Varoşlarda koşarken olguna
Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Vatan sağ olsun derken ayyıldızlı bayrağa


Yok ve anne sen gelmeliydin bana
Uzatıp ellerimi giderken tanrıya
Yok, be anne sen gelmeliydin bana
Babasız büyüyen ağlayan bir yetim çocuğa


Rüyaları el görmesin sil seni sensiz etmeden
Bağrına taş bas dimdik dur o fark etmeden
Sür yosunları dolusuyla sevdana
Yar çıkmıyorsa yürekten acıtmadan kirletmeden…

Gözün hasret, yaran derin çıkmaz akılda yerin
En güzel bağlamanda çalarken türkülerin
Yağmur yağdı gönlüme. Ayaz çalmış geceye
Bir kelebek misali güneş batımında ölse de tenin

Yok, be anne ben gelmeydim sana
Titrerken ellerin, giderken semaya
Ah çekişlerin, iç çekişlerin ağlatırken karanlığı
ben gelmeliydim sana, Yüzündeki cennet makamına.