Soğuk bir gün, soğuk bir ölüm
Yatıyorum tabutumda
Sanki ölüp gitsem kimseler gelmeyecek
Bedenim yatağımla çürüyük gidecek.

Bir sabah uyandığımda
Ağlıyor buldum kendimi bir yerde
Günahlarımı gördüm bir yerde
Kendimi gördüm,yerde bir yerde.

Pişmanım aldığım tüm nefeslere
Murad ettiğim tüm heveslere
Girip çıktığım gönülden kafeslere
Pişmanım aşk denen bütün sözlere

Hepsi güzeldi, çokta basitti benim gibi
Aynada göremezdim yüzsüzlükten kendimi
Derken beni de kurtar dedim Allah’ım
Ahiretimi yakarken dünyadada yandım

Biraz dayandım hüsn-ü zannıma
Bu kadar sabır, tak etmez mi canıma?
Ne kadar sustuysam kendi kendime
Paha biçemedim daha derdime...

Binlerce ayrılığı sanki ben görmemişim
Senelerce ölümü öldürüp ölmememişim
Demişim ki Sen’den başka kimseyi sevmemişim
Şimdi ne diyeyim, belli ki halt etmişim

Evet kardeşim, sözler ucuz, amel pahalı
Konuşmak yok artık, susmak daha faydalı
Artık dağdalı bütün kelimelere tevbe et
Ya sen kendini terket ya da kendini farket.