Gece fırlatıp atarken bedenimi
sebebini bilmediğim ağrılar karşılar yüzümü
orduları tarumar edilmiş bir yabanıl ülkeden
gelir kral aslında balıkçıdır körfezlerde
kendini rahatlatmış kaygan zeminninde hayatın
çünkü hayat bir bakıma seni
yazıklarla donatıyorsa heryandan
bu can havliyle katıldığın yarıştır

Tanımaz seni bölük pörçük olan anılar
katılırsın yeniden yaşamı ve içindekilerini
solumaya yeni bir kapı ardından
ardına kadar açık gitmelerin sonu
nereye varacak diye düşünürken her
saat başı seni kontrol eden düşüncelerin

Saplanır böğrüne tüm okları kumsalın
orda dinlenmek yoktur sadece kumların
ne kadar serin olduğunu söylerssin kendine
uzun ve ritmik kayboluş gelir yanına
tanışmak istersin tüm bu yeni heyecanla

Bahara ertelenir en karma saatlerin
yararsızlığı artık çözülmez renk
armonisi duyumsar damla damla

Acı seni anlatır yok diye ne kadarda
çekip gitmiştin ağaçları bile sana çok
o durağan cisimsizliği ömür törpüsünün

Düşünde sana açılan tüm tünelleri ile
sonunda gördüğün cılız bir ışık tarıyor
seni benliğinle beraber hoşçakal derken

Ezeli çiğ tanesi sulayan gönlümü minik
damla.

Faruk Tabak