Bir akşam serinliğinde
Donup kalsın istiyorum zaman
Çığlık çığlığa kuşlar
Bir ucundan tutuşmuş bulutlar
Turuncuya kayarken mavi
Tepemde tablo gibi asılıp kalsa asuman.

Aceleyle geçip giden tren
Birbiriyle düet yapan üç beş kurbağa
İğde ağaçları buram buram
Öylece donup kalsa zaman
Yanımda birde şu sarhoş adam.

Perçin perçin ayakta durmaya çalışan köprü
En az onun kadar yorgun duygularım
Adını hatırlamadığım bir şarkının nakaratı dudaklarımda
Farkına varmadan sallanan ayaklarım
Ilık bir rüzgâr okşarken yanaklarımı
Kafam yine duman duman.

Adımı seslenmesin kimse artık
Dost kadar sağlam
Tutunduğum şu demir parmaklık
Yanımda sessiz sarhoş adam
Gerekmez bir başkası
Ortam yeterince kalabalık
Öylece donup kalsa zaman
Bir tabloya hapsolsa tabiat
Yalnız Kızılırmak akıp gitse ayaklarımın altından.

Sami Bağcı