ÖÐRETMEN

Bu gün yirmi dört kasým
Biri var, hatýrlanmalý
Vefa herkese lazým
Herkes onu anmalý

O ki fidan büyütüyor
Ýþi oldukça müþkül
Cehaleti öðütüyor
Bak yirmi dört saat meþgul

Herkesin üstünde o’nun
Vardýr çokça emeði
Yýlda bir gün olsun
Hatýrlanmaktýr dileði

O’nun deðil umrunda
Gösteriþli törenler
O bilimin emrinde
Olmaz olsun þölenler

O kiþi öðretmendir
Bize bildiðimizin
Hepsini öðretendir
Yazýp sildiðimizin

O’dur en fedakâr insan
Her birimizden ziyade
Cehaletle daima savaþan
Kelle koltukta piyade

Aldýrmaz kýþa, ayaza
Gider en ücra yerlere
Her taraf kesse beyaza
Göðüs gerer tüm þerlere

Kardelen çiçeklerini
Korumak büyük baþarý
Kardelen çiçekleri ki
Müjdeliyorlar baharý

Karanlýklarýn ardýndan
Iþýklarý parlatan o
Bize türlü çýkmazlardan
Çýkýþ yolu gösteren o

O’dur körpe zihinlere
Hep doðruyu, hakký sokan
O’dur küçücük kalplere
Güzelliði aþýlayan

Dinimizi, örfümüzü
O’dur bizlere öðreten
Ve milli kültürümüzü
O’dur bizlere belleten

Ýkinci bir babamýzdýr
Kötülülerden koruyan
Gerekirse abimizdir
Hatamýzý hatýrlatan

Düþündüðümüzden çoktur
Öðretmenlerin deðeri
Ali ilmin kapýsýdýr
Þöyle söyler bu gerçeði

“Bana bir harf öðretenin
Kýrk yýl kölesi olurum”
Ben de bu büyük velinin
Her an sözünde dururun

Heybesindeki kahýr
Azalsýn biraz diye
Þöylece birkaç satýr
Ettim ona hediye

Kutlu olsun günün senin
Benim caným öðretmenim
Böyle olsun hep günlerin
Budur en içten dileðim

Ýhsan POLAT 22.10.2008 Ýspir