“Müritlerine”

Mateme bürünüp ağlaman bire,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.
Sadakat ipiyle bağlıysan pire,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Size ne bıraktı? Yahya sevgili,
Hanginiz taklitçi? Hanginiz veli?
Ellerin üstünde Allah’ın eli,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

İnsanı put yapıp sakın kaymayın,
“İlahiler olun, ilah olmayın”
Hakikati bulup gülün oynayın,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Ayrılık fikrine düşme birader,
“Kişi sevdiğiyle her an beraber”
Kutlu Mustafa’dan geldi bu haber,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Allah için olsun çaban emeğin,
Kendinizi ölçün, tartın, deneyin,
“Bu yolda ölene ölü demeyin”
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Ne aldı ne verdi mürşit sizlerden?
Allah ne istedi? İlla bizlerden,
Perdeyi sıyırın o kör gözlerden,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Âşık olan kıyar kendi serine,
Arif sığa sığmaz dalar derine,
İki cihan birdir gönül erine,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Tevhit gözlüğünü gözlere takın,
Olup bitenlere ibretle bakın,
Sevgili sevene sevenden yakın,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Mürşit yol gösterir, yürüyen yürür,
Sıdk ile gideni muhabbet bürür,
Nefsini bilenler Rabbini görür,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Derviş abasını keyfince giyen,
Menkıbe uydurup “keramet” diyen,
Ölüyle avunup, diriden yiyen,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

Mürşidin gittiği peygamber yolu,
Allah’a götürür Salih her kulu,
Yaralı soyunsa ten denen çulu,
Beden ölür ama âşıklar ölmez.

31.07.2001….Mustafa YARALI