kapının sürgüsü sahibini arayan kılıç gibi,
açılmıyor sabırsız parmaklara,
çektikçe pası bulaşıyor,bir de kiri
kapılmıyor yüreğimin çığlıklarına!

anahtarı simsiyah beyaz kağıt,
yanıt bulamıyorum sorularıma,
apaçık,göz görür ve de bulanık,
kimi sessiz,kimi kör,kimi benim gibi çok uzaklarda...


olsun öfkemi dindirsin engin,göçgün deve katarı.
elbet bir taşı uzağa,sembolikte olsa atmalı,
uçsuz bucaksız asvalt,kıvrıla kıvrıla şam’a ya da bağdat’a
tiğniyetim kalmadı,hiçbir şehrin şatafatına!

sabır ne tekinsiz,
ama en kuvvetli silah,
şimdi kulağıma fısıldasın Edmunt Dante,
intikam hayattan böyle alınır!

irkilir tüm tilkilerim,
yangın hali,kuyruklarım bahane,
sen kayıp zaman,
bense içinde virane!

arkamda kış güneşi,
kamboçya’da sisler içinde bir kano,
şimdi tekrar arkamda kış güneşi,
pizza kulesinde bir yamaç paraşütcüsü!

karmaşık....