1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1110
Okunma
Bu şiirimi 2002 yılında vefat eden amcamın oğlu Vedat Geçer’in ölüm haberini alınca yazdım. Nihayeti hepimizin gideceği dönüşü mümkün olmayan bir seyhati anlatmakta.
İnsanlar gidiyorlar birer, birer
Gittikçe azalıyor tanıdık yüz...
Kalanların gözlerinde yaş,
Ellerinde mendiller,
Artık yaşananların hepsi hükümsüz...
Kaptansız, mürettebatsız bir gemide,
Yolumuz meçhul.
Günah, sevap dolu yükümüz...
Ne pusula yol gösterir,
Ne rüzgarla dolar yelkenler.
Bir tek bilinen şey varsa oda,
Dönüşü olmayan bu SEYR-Ü SEFER....
MEHMET ALİ GEÇER
2002
Şiirin sahibi
Cevap Yaz