Biri gider biri gelir
aç sevda kapısı yüreğimiz
saçlarında yıldız büyüten
gözleri korkulu yeşil
ekmeklik buğday ten
sever mi bizi bilmem
sebepsiz menfaatsiz
ellerimizden beslenen
kuşlar hep mi nankördü sahiden

önceleri kıştı yoktu
gidecek kapıları birer ikişer
ardı ardınca çaldılar
çaresizlik içinde gece
sırlar ülkesine sığınmışlardı
durduramadık içeriye aldık
yüreğimizi didiklediler
ah nasıl da kalleştiler

şimdi bahar uyanır
yağmur mevsimine doyar
gamzene çiçekler doldurursun
gülerek gelirsin yanımıza
oysa çoktan sabah olmuştur
uyanır ceylanlar su başlarında

gitme vaktine yakın gel
kurtlar kuşlar duada
zöhre yıldızına aşık ozan
yolunu kaybetmiş gece çobanlarını
sırtında taşıdı bunca zaman

aşk cehennemden çıkartan oyun bozan
soruyordu öyle de çok korkuyordu
sabah olmasından

yüreklerini ardıç ağaçlarına astılar
tan vaktiydi tam vaktiydi ölümün
Hayattan gülerek uzaklaştılar