0
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1062
Okunma
Sokakta yalnızlık vardı
ama elleri gök kadardı
sırçadan sarayları
cebine zulalamış
çöpçü gibi süpürdü
tanıyordu ışığı yakan
salon beylerini
tek laf etmeden
akşam akşam
uzun bir mızıka sesi duyuldu
kısıktı gözleri gecenin
sabah gelmek bilmiyordu
ızgaralar sıcaktan
eridi
saçlar yüzünü örttü
dürttü onu tekrar yalnızlık
geçmek lazımdı
azaldı azaldı
karınca oldu
durdu kapısında ulunun
döndü
aniden
başı tokmağa vurdu
baykuş gördü
ateşböceği güldü
sokak kıvrıldı iç içe
ışıklar söndü
kedi miyavladı damda
90’lık bir ihtiyar
büzüldü
üzüldü haline
sonra daha uğramadı
sokak
cevap vermedi
nice günler geldi geçti
sarayında
sırasını bekledi
mahzun
hür
FARUK TABAK
5.0
100% (2)
