Ağlayan bir nehrin içine doğduğumdan beri
Değil avuç avuç
Fıçılar dolusu içsem suyundan yine de kanamıyorum
Vefayı kartal kanadına astığından beri vefa/sızlar
Baykuş yuvalarında sabahlayınca
Dost san/dıklarım bu halimden nicedir anlamıyorlar ...
Hürrem Sultan
Saray bahçelerin de gül koklarken
Bilmiyordu ki
Bülbül onu kokluyor
Her gece insandan bir adam olup
Daldan yatağında
Hürrem ’i soyup, okşuyor
Olmuyor
Ne yapsam olmuyor
Yedi düvel üzerime ateş böceklerini salmış
Görüyorum, duyuyorum lakin
Bu ellerim de tıpkı yüreğimin izinde
Dilim türlü türlü ipekten bir hazine
Oval parmaklarımı yağlı urgana çevirip
Böcekleri bile öldürmüyor...
Çirkef kasnağını duvarından indirip,
Salyalı ağzında çürük dişlerini sakıza barındıranlar
Benim alın terimi ayaklarına geçirip bu terlikler ayağımız sıkıp,
Kokutuyor diye hor görüyor...
Olmuyor,
Ne yapsam olmuyor
Bu dünya tek gözlü bir oda ...
Barınıyor içinde milyonlarca insan
Sırtımda ay mehtaplı bir yaz
Yüzüm de güneşten bir güz,
Dilimde yıldız rengin de bir kış
Elimde kalemden binlerce nakış
Gözlerimde
Sevgi derisinden yapılı içten bir bakış
Ulaşırken karşımdakine dayanamıyor
Kaçıyor ışıklardan
Anladım ki onlarınki
Taşıyamacakları yürekten ürküntülü bir kaçış...



Nurcan TALAY