5
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1629
Okunma
Gözyaşları damladı kadının dizlerine ve ön sırada oturan çocuk annesini dürttü, "Ağlıyor."dedi. Çocuk, merak ve üzüntü karışımı bakışlarla hep baktı. Ne zaman ki kadın, çocuğun bakışlarını hissetti o an, yüreğine saplanan dost elin acısını unutup o çocuk için gülümsedi. Çocuğun gözlerinin içi güldü. Kadın yeniden daldı, can dostunun şiir yazamadığı kaleminin mürekkebini ıslatmak ve kalemine can vermek için bile bile yaptığı oyunu bilmeden "Sen de mi?" dedi sessizce...
-------------------------------------------------
Bu mudur sevda yeli,
Atmış gönlü dışarı.
Bu mudur insan seli,
Katmış sele vefayı…
İstemem artık,
Bakmasın sevda bana.
Yalanlara sarılıp
Gülmesin benden yana.
Ne bir adım ileri
Ne bir adım geriye…
Dursun yerinde öyle
Bakmasın bana doğru.
Tükettim özümde,
İnsanın sevgisini.
Bitirdim kendimi de
Bunca çile selinde…
Şimdi kördür gözlerim,
Şimdi tutmaz ellerim.
Şimdi yoktur ayağım,
Şimdi durdu şu kalbim…
Ak gözyaşım ak n’olur,
Arıt gönlün kinini.
Dökül şu yanağıma,
Silinsin parmak izi…
Vurdum dün dizlerime,
Neden ki bunlar diye.
Bulamadım bir ayna,
Bakayım şu yüzüme.
Acı nasıl gülüyor,
Şu çileli izlerde.
Tasa nasıl duruyor,
Gözümün bebeğinde…
Ağla gönlüm, yan gönlüm
Dur da bir bak dünyaya.
Yalnız değilim sanki
İnler benle gölgem de.
04 Ekim 2009 Pazar
SERAP HOCA
5.0
100% (1)
Cevap Yaz