Uzun zaman oldu kalplerden silineli,
Gönül defterimiz dürüleli...
Yüreğiniz sevdaya küsmüş gibi,
Aramıza saydam duvarlar örmüş gibi...
Sizden haber almayalı, sevgi ile hatırlar sorulmayalı..
Bükülmüş boynundan bir buse çalsam,
İncecik beline bir kez dolansam...
Bilmem ki kalbiniz sever mi ola,
Yüreğiniz sevgi ile atar mı ola..
Bir hatam varmış gibi üzülen ben,
Ama hatırlamıyorum ki...
Sevgilisi terk edilmiş garip sevdalı misali ben...
Acep ne yapsam ki???!
Akşamı duyuran ezan sesi,
Sensiz saatlerimi önüme yığar gibi...
Yüreğimde eziklik, kalbimde feryat...
Duymuyorsun sen.
Sesim sana ulaşmıyor...
Duyuramıyorum.
Rabbi’m, bu sevdayı niye verdin yüreğime...
Ben sana ne suç işledim?
Günahım çok muydu?
Bir yürek yangınına düşürdün beni...
Karşılıksız bir sevdaya kul eylercesine büktün boynumu...
Ey sevgili duy feryadımı, ne olur?
Bu yürek senin için atıyor,
Gözyaşım aşkım için akıyor,
Bilesin ki, tek suçum sevmek...
Sevmek, sevdanla mecnuna dönmek.
İlaç sende... Çare sensin.
İster öldür, ister güldür...
Sağ ol canımın içi.
Güldürmesen de, sen gül.

20.11.2009-
Suat TUTAK
(Son Şiirlerim)