yakomoza benzettim o’ nu
külfetiyle geliyor
şehvetiyle gidiyordu
ne ara geceye gözümü açsam
o’ çoktan odama dökülmüş
bahtı kara düşlerimi
ele vermiş oluyordu....
............................ o’ bir açlıktı demek içimde kıvranan
............................ anlıyorum ama;
............................ kendim için sevemez,
............................ sevmek uğruna yıpratamazdım aşkı
............................ sabırsızlığımı malup edecek,
............................ kahramanlar da yaratamazdım
............................ mücadelem ,sessizlik olarak yansıyordu
............................ ve o’ bunu çok iyi biliyordu....
az dur , çok düşün tamlamasındayım
saatler biter, sabah ilk adımlarını atar
o’ gider
ondan’ öncesi ölür
ondan’ kalan bu isimsiz şiir
yarına borcum olur...

isimsiz şiirlerim

karan