10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1148
Okunma
Üşüyorum
Bir yıldız kadar da olsa ışığın
Isıt beni.
Şarkılarını dökeyim güneşlerin
Yarın senin benim diyen
Dilim
Isıt beni.
Güneşte gölgesiz gezenim.
Acıya dokunsan adım benim.
Tellerde öten gurbet kuşunun
Tüyleri kadar hasretim.
Üşüyorum
Gözlerimde yok muamma
Bir bulmaca çözer gibi
Dalıp gitme uzağa.
Anneler, hırka örer çocuklarına
Kar adam eriyor baksana
İçimde yaktığın aşka
Bir mum kadar aydınlatsana.
Ah yeni birazdan gece olacak
Üşüşecek bütün elemler
Dökülecek duvarların kovuğundan
Yokluğunu hatırlatan yalnızlık.
Tren raylarından gıcırtılar duyulacak
Fabrika bacalarından dumanlar
Bir işçi adımlayacak sokakları
Pencerenin arkasında gözlerim var.
Bir yıldız kadar da olsa ışığın
Isıt beni.
M.S./2009
KAHRAMANMARAŞ