Şimdi gelsen...
Belkide sevemem seni.
Sayıklarım gündüz gece adını kimbilir?
Ya bu sabah düşersen pencereme!
Herhalde istemem kırık kanatlarını.
İndirirsin gözlerinin buharlı panjurlarını,
Yutkunursun kalbinle,
’Gerçekten mi?’ dercesine...
Keskin mecralar açılır dizlerinin önünde,
Ama kimbilir belki gelemem seninle?

Şimdi gelsen...
Bir gülsen gözlerimin dilinden anlayıp,
Büküp boynumu yüzümü ekşiltirim.
Büsbütün yük bindirirsin yaşanmamış ömrüme.
Ağır gelirsin yeni doğum günlerime.
Öldüğüm günü tayin edersin üzerime doğduğunda!
Işıltıların maviye hücum eder akın akın,
Kesilir kavruk bedeninden tüm ergenliğin.
Sen artık olgun bir kadınsın.
Ve kaybetmeyi...Kaybederken ağlamayı öğrenmelisin!
Kimbilir eskisi gibi ağlayamam seninle?

Şimdi gelsen...
Geç kaldın derim kolayına kaçıp.
Zaten geç yaşanmış zamansız gelişine sığınıp.
Yüzüne demir kapıları iterim.
Gordonlu saatin altında geçmeni beklerim bedenimden,
Bu inadın vasıfsız kalır intiharlarıma....
Mümkün mertebe içime dönerim,
Gizli kalmış bozulmayan yanından sana bakarım.
Seni küstürmek için gülüşüme,
Eski aşklarımı indiririm satırlara.
Ama iyi olur bu kaçış,
Kapımı aşınıdırmazsın bir daha.
Kimbilir şimdi gelsen sevemem seni?

Şimdi gelsen...
Banklarda çay simitten geçtiğimi anlatırım,
Lüks restoran menülerinde gezdiririm gözlerini.
Vurdumduymazlığımı fısıldarım kalbine.
Dinle ve git derim;
Ben makul çözümlerin prensliğinden sürgün oldum.
Nane ıstırabı çekmeyeli epeyce zaman oldu.
Artık aç karnına şiir yazmıyorum derim.
Anlayamadığın dilden konuşurum,
Yalanlarımla kovarım yüreğimden geri gelişini.
Kimbilir şimdi gelsen sindiremez yüreğim sevmelerini?

Şimdi gelsen...
Tam zamanı demek için çok geç kaldık derim.
Sevemem kokunu eskisi gibi,
Her ne kelam edersem yüzüne,
Ah etmeden gitmeni dilerim.
Yüzünde ki o çocuk sinsin derim mutlu dünyana.
Gelme bir başka hayalde Leyla olmaya,
Gelsen de çok iyi bilirim, ben artık sevemem seni!