1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1389
Okunma
Güne bakan çiçekleri gibiydik
Anlık yaşar anlık severdik hayatı
Yoktu kötülük kalplerimizde
Ömrümüz hep güneşe dogru akardı
Güne bakan çiçekleri gibiydik
Her daim güneşi arardı yüregimiz
Kalplerdeki güneş di asıl aradıgımız
Sevgi ile ısınan kalplerdi güneşimiz
nerde sevgiyle atan bir kalp varsa
Sımsıcak yüregimizle sarılırdık ona
Güne bakan çiçekleri gibiydik
Yüzünü hep güneşe dönen
Ne yıllar ne mevsimler
Umrumuzda degildi
Sevgiydi tek derdimiz
Gerçegini hiç bir zaman bulamadıgımız
Buldugumuzda ise çok geç kaldıgımız
Ve sonunda anladık ki
Bir mevsimlikmiş ömrümüz
Güne bakan çiçekleri gibiymişiz
Hep güneşi arayan
Hülya Kanber
Cevap Yaz