0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
777
Okunma
Hiçbirini tanımıyorduk
Her birinin Başucunda dikili taşlar
Birkaç alıntı kazınmış
Vakti tamamlanmış yazar
Son eserini bırakır
Damla damla toprağa
Ne başı vardır
Ne sonu bu eserin
Nede okuyanı.
Nerede çocuk olmuştur
Nerede aşık
Nerede babasını toprağa atmıştır
Oda benim gibi
Gözlerini kapatacak bir el
Olmazdan önce
Onunda annesi vardı saçlarını okşayan
Kim bilir
Hangi damla düştü ilk gözlerine
Hangi beze elini sardı
Sevdiğinin tuttuğu eli yıkanmasın diye
Hiç birini tanımıyorduk
Sadece onlarda insandı benim gibi
Belki aşkın yorgunluğunu atmak için Adımladığım
Sokaklarda yanımdaydılar
Belkide kayan bir yıldıza benimle
Aynı an bakıp aynı dileği tuttular
Onlarında kelimeleri yoktu yüreğinde şiir olacak
En anlamlı yazıtlardır
Boş beyaz taşlar
