VATAN

Ben!...
Severken,
İstanbul’da…
Hayallerimi de satışa çıkardım.

Şehrin, üzerime saçtığı,
Pas tutan, zincirlenmiş kapılarını,
açmak isterken, içimde ki deli aşkım.
Özgürleşmiş martılar gibiydi,
Yüreğimin sızlayan
kor derinliklerinde…
…

Sevdim!...
Sessizce bir kuytu köşesinde.
Yalnızlıkların doğu,
Özgürlüklerin batı,
haritasından ibaret olduğu,
Baş kentine Ankara adı konan,
Özlem kokan… Annem sıcaklığında…
Bir şehir saklıydı.
Anıtkabir’i içinde barındıran,
Türküm!... Doğruyum!...Çalışkanım!...
Okuyan bir öğrenci,
bir ÖĞRETMEN saklıydı…
Ankara’dan ötesi yok…
…
Doğu da yaşarken,
Ve severken,
Hayallerimi de satışa çıkardım…

Beyaz gelinlik; soğuk işlerdi kana
Eller donardı tutulan mermi de…
Hoyratlığın sınırlarını,
Hedef haline getiren yetimler
Saklardı… Cahilleşerek
Kültürünü kaybedercesine…
….
İşte!... bir başka kokardı…
Sıla kokardı … Özlem kokardı…
Aşk kokardı… Islanırdım.
Derin soluklar alırdım İstanbul da
Erzurum da yaşarken,
Olgun binalar azaldıkça
Ben, sokaklara bırakılmış
yetim simitçilerini de sevdim…
Sılamdı aslında boynu bükük bırakılan
Sokak lambalarının ışığında…

İstanbul. 24 Mayıs 2007
Saat.24.00