gece vardiyasındayım ;
işim aşk,
çıraklığım isimsiz şiirlerim
alnım ak ,
yalanım yok...
bildin bu 00.30 treni sesini duyduğun
sayı aynı deyişmez, peşi peşine 10 vagon
ve içinde yolu gurbete düşen
bilmem kaç insan,
kaç buruk yürek,
şimdiden hasretini arıyan
mürekkebi arz ediyor kaleme
vay be, bu ne incelik
sayfalar bembeyaz
okunmayanlar kıpkırmızı gelincik
yetemiyorum ki bundan bir adım ötesine
düşlerimden fazlasını istemiyorum kendime
ne mutlu bana ki ; saklaya bildiysem seni,
işini bilmeyen yüreğimin her köşesine
mesai bitmek üzere;
sabah atıştırıyor siyah beyaz
tadında kalmalı arzular yokluğunda,
yokluğunda kavrulmalıyım seni her arzuladığımda
ben son istasyon yolların en uzağında
sen son tren az sonra karışacak alaca karanlığa
gelmeyen yolcuyu beklemez gurbet
vazgeçip sorulara cevap olmaktan
gece tarzında.....usulca......
kendi dünyana öylece ’GİT ’........


yüreyine saglik kardesim seni su kalemine bayildim harika dizeler
rabim hic susturmasin elerine yüreyine saglik..