0
Yorum
15
Beğeni
0,0
Puan
356
Okunma
beklemeden mevsimin döngüsünü,
bilmem kaç zaman tavaf ediyor;
güneşi mavi; kum tanesinde ,
geçmeyen saatin;
cam kavanozda bekçisi gibi;
bir daha ki yarına kalsa sabah,
uykunun gözlerinden öpermisin,
usulcana, kırpmadan gözlerimin rengini,
en çokda sana benzeyen bu hasretin..
"" gövdemi defnettilerdi toprağa;
başım, başka gökyüzünde filizlendi,
yapraklarım deniz, göz yaşım bulut,
son kez bu uçurumun kenarında nefes,
bir kaç satır ötedesin hepsi bu.."""
adını SEN"" koy
karan
