o çocuktu sadece


Ellerinden alınırken bir çırpıda umutları
Kapılar kapanmıştı üzerine
Vazgeçişleri sindirmişti sadece
Çareyi bulamamıştı önündeki yollarda
Yürümüştü silik gölgesiyle


o çocuktu sadece


Kimin ne olduğunu bilmeden tanıdı
Kötüyede çıktı kapıları
İyiyede yordu yorgun bedeninde
Kanışları kendine harcadı bozuk para gibi
Elindekinide aldırlar zamanla istemesede


o çocuktu sadece


Bir balona muhtaç yaşadı hep
Belki uçurtması olmadı mavilikte kayan
Hayellerinden vazgeçti sonunda
Henüz on sene geçmişti üzerinden
Erken vedayı seçti kendisine
Çevresinde kodaman asalaklar kanını içerken


o çocuktu sadece


Okuma yazması olmadan mezun oldu hayattan
Tek bildiği acının eş anlamıydı
Zor olmadı öğrenmesi aslında
Çıkar arayışlarına gömdüler çocukluk çırpınışlarını
Yıkılmak istemedi yinede bir kapı aradı sessizliğinde
Kimse bakmadıki yüzüne o çocuktu sadece


o çocuktu sadece


Bazen önünden geçerken göremediğiniz
Belkide ürküp kaçtınız
Bir lokma ekmeği değersiz buldunuz
Sizde çocuk olmadınızmı
Ne farkınız vardı ondan okuduğunuz okullar mı?
Unutmayın bir zamanlar sizde onun yaşındaydınız........


{was used in the road with his hands a little hope for his}
ufak elleriyle bir umuda yol alıştı onun/kisi