5
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1317
Okunma
Güneş,altın yığarken akşamları,
Fırat’tın son dönemecine...
Hortlardı Moğollar’ın akıncıları.
Baht kara, yer gök sapsarı,
dağ yamacındaki evde,başlardı
yürek sancıları.....
Bulutlar katran fışkırırken vadilere,
renk değişip, altınlar
dönerken hançerlere,
Umut eşkiyaları,başlardı
atlarından inmelerine...
Gece;Fırat küskün,Fırat bitkin
Fırat düşman....
Acı katardı bereketlerine.
Dirilirken Moğolların hayaletleri
birer birer,
güçlüye kim ne der,
Fırat onlardan yana.
Sererdi karanlığını ayaklarına,
Kurt ulumaları yakınımızda,
bir pervane camımızda.
Günahı var Fırat gecelerinin
çocukluğumuzda....
Onada vurdular gemi
en sonunda....
Ağıtlar yakılırken şimdi;
onun aydınlığında..
Düşlerimiz gömüde kaldı,
karanlığında......................Kasım.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz