HER YIL ON KASIM GÜNÜ
HUZURUNA GELEREK ANARIM SENİ
İKİ DAMLA GÖZ YAŞIM
KENDİLİĞİNDEN SÜZÜLÜR YANAKLARIMDAN.

GÖRMEDİM,GÖREMEDİM ATATÜRK’ÜMÜ
TUTUPTA ÖPEMEDİM ELLERİNİ
DOKUNAMADIM ALTIN SAÇLARINA
BAKAMADIM IŞIL IŞIL YANAN GÖZLERİNE.

GÖRMEDİM ATATÜRK’ÜMÜ
GÖREMEDİM MUSTAFA KEMAL’ İMİ
AMMA; YAŞIYORUM TÜM BENLİĞİMLE
YAŞATIYORUM ONU TÜM DEVRİMLERİYLE.

SEN ÖLMEDİN, ÖLMEYECEKSİN
AÇTIĞIN AYDINLIK YOLLA
MİLLETİNİN KALBİNDE
SONSUZA KADAR YAŞAYACAKSIN.

AÇTIĞIN AYDINLIK YOL TUZAKLANSA DA
SENİ DE, DEVRİMLERİNİDE
YIKMAK İSTESE HAİNLER
SONLARI HÜSRAN OLACAKTIR.

Hüseyin YILDIZ(Lemoslu Hüseyin)
SÖKE, 10 KASIM 1995

<BU ŞİİR BÜYÜK İNSAN, BÜYÜK DEVLET ADAMI, BAŞ ÖĞRETMEN, BAŞ KOMUTAN GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK’ÜN ÖLÜMÜNÜN 57. YILINDA TARAFIMDAN YAZILMIŞTIR<