SON DURAK


Bulutlar yüklenmiş rüzgârın kanatlarına
Güneş gibi süzüldüm birden o ıslak dudaklarına
Sahilinde aşkların mavi sulara dağıldığı
Düşlerimde ki fırtınalardır kemiren yüreğimi.


Zambaklar pembe pembe giyinirdi bahar akşamlarında
Kuşların sesinden anlardık doğanın uyanışını
Bülbüller kederliydi gecenin arzusuna
Hatıralar bir baharla uçup karışmış seher rüzgârlarına
Derinden bakardım hep deniz mavisi gözlerine.



Hüznümü gözyaşımı gecenin karanlığına gömdüm
Gülün yapraklarında ilkbaharı bekledim
Bir damla gibi kumsala düşen yalnızlığım
Nehirlerin gözyaşını topladım avuçlarıma
Kumlar set örmüş kıyısında denizin inci tanelerine.


Güneş kadar sıcak, sevişmeye yorgun ve aç
Esiyor saçlarına serinliğini yeniden bir ağaç
Bulutlar küsmüş artık dökmüyor gözyaşını mevsimler kurak
Gemi demir attı bu limana burası artık son durak.

Nuri Dağdelen