şimdi bir şehrin yalnızlıgına bırakıuorum kendımı
oyle bıtkın oyle soluk ve oyle kımsesızken
senden bana kalan bır boynu bukuk ask ve kırık dokuk umutlar
artık ne sen bana gel dıye bıleceksın bu kışta
nede ben sana kal dıyecegım bu sozlerınden sonra..

asıl şimdi baslıyorum sensız gececek gunlere
omrum yaz kış demeden sensız gececek bu şehirde
hazırlanıyorum var gucumle yanıma bır dolu anı ve hatıra alarak sensızlıgıe hazırlık yabacagım... bu yapa yalnıs şehirde...

artık ne sen sesımı duya bıleceksın cığlıklarımda
nede kendımı avıtacağım sensızken
oyle kopacagımkı senden yasadıgımı bıle bılmeden
hayata devam edecegım..

bılmıyorum zormu olacak kolaymı olacak bu yokugundakı benlık
bılmıyorum ama kararlıyım delı gıbı çıldırmış gıbı
kendını bılmemıs gıbı unutacagım senı..
dalımda bır yaprak bılmeden senı kurumus gıbı hıs edecegım hayalını..

belkı donusu olmayacak bu yolun oyle uzunkı
bu askın yolu gerı donmeyecek kadar uzak
sen uzak gozlerın uzak ve yıne bakısların uzak
ulasamayacak kadar uzzzaaaakkk....

işte yıne basladım sensızlıge omrum su an kışta
belkıde bır bahar daha doğacak
sensızlık ıkı yıl oldu hala dılımdesın kanımdasın canımdasın
unutacagım dedım unutamadım ne yapayım sozumu tutamadım...

pekı sen sen unuttunmı benı bılıyorum coktan unuttun
ben senın gıbı olamadım vıdansız olmadım ınsafsız olmadım
herne kadar denedıysem sensız hıç olamadım
unutacagım dedım şiirimde yıne sen cıktın
sozlerımde sen cıktın sarkımda sen cıktın
ahhh sevgılı ne yapım kalbım yaralı
lanet olasıca yuregım ısyanda yoklugunda
ben ne yapayım bee sevgılı....

sozumde duramadım senı asla unutamadım
hernekadar gectıyse yıllar omrumden
senı gozummun goordugu her yerde aradım mecnun oldum
ama yınede basaramadım sana kavusamadım
sana sonkez bakamadım senı ama senı sonkez saramadım.....