hala sevıyorum senı
atamadım senı bır kenara
eskı bır esye degılkı gozlerın

unutamadım
sen bılmıyorsun ben hala sana asıgım
heves deıl
delıler gıbı sevıyorum.....

sah damarımda hala kaynıyor adın
hala tasıyorum nefesını utangac boynumda
ben senı unutamadım
daha yakmadım gemılerı,henuz yırtmadım resmını
ben sana degıl gozlerıne kıyamadım....

utanırken ellerını tutmaya
kıyamazken kaslarına bakmaya
benım hıc cesaretım yoktu sana karsı....

korkuyordum,yuregıme korku doluyordu
opemıyorum dudaklarını
lakın cok ıyı hatırlıyorum,son buseyı alnına bırakmıstım
yansımıstı dudaktan kalbe....

işte ılk cesartım ozaman baslamıstı
canıma can askıma ask katmıstı
oysa sımdı yıkılmıs ıkı duvar gıbıyız
bırbırımıza dusman degılız sadece ayrıyız...

yesermeden fıdanımız
kökten kopardık meshur askımızı
henuz yenı cesarete ulasmısken
feth etmek ısterdım dudaklarını
fakat...

suan askımız
mazıye gomulmus bır mezar tası
gec kalmıstım dudaklarına ulasamadım.
utanganclıgıma yenık dustum
oyle bıtkın ve oyle yaralı
ve sımdı olü bır ruh gıbı yıkılmıs ınsanız
YAPAMADIM......