1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1138
Okunma
Sevişmekti simgesi sohbetlerin.
Sabaha kadar konuşmanın yanında.
Hatırası kaldı bir şirince şarabı
sardı kolları ayrılırken.
Biteceği konuşuldu zaten
ama özlem vardı, daha güzeli
hasreti vardı özlemin
yüksek mevkilere,
sahnelere hasretti simge
mevkiler yükseldikçe uzaklaşacak simge
sonra özleme özlem başlayacak boğmaya
belki de bir umutsuzluğa dönüşecek…
Herhalde umutsuzluk yaratmaz.
Daha fazla bağlar hayata
bir gün kavuşmak umudu.
Belki bir deniz kenarında,
belki bir konser salonunda,
festivalde belki de olacak ikinci karşılaşma
deniz kenarında olmasın ama
dayanamam gemilerin kayboluşlarına hiçbir zaman
birde onu kaybedersem gölgelerinde teknelerin
boğulurum gözyaşlarımla…
Deniz Ozan ŞENTÜRK
“balaban Kent Şairleri”
Cevap Yaz