Seviştik bu gece,
özlemlerin en büyüğünü kaldırdık belki de!
Ellerimiz deymedi birbirine,
dudaklarımız ayrı kaldı dudaklarımızdan,
kazaklarımızı, pantolonlarımızı da çıkartmadık…
Yalnızca seviştik sarhoşluğunda hayatın!
Yine kaldı hatıraları şirince!
Kalan, kanlı çarşaflar falan değildi sevişmelerden.
Birkaç şişe şarap ve yine ayrılıklar.
Yine son sarılışlar, içine çekişleri kaldı
onun beni, benim onu.
İçine çekişler ki,
doldurdu okyanuslarını sarışın dalgalarıyla yüreğimin!…
kopuşlarına dayanamadı dizlerim kenetlenişimizin,
düştüler!
Bağdaş kurdum oturdum.
Bakakaldım ardından…
Son sarılışlardan bağırışlar kaldı geriye;
Ağladı simge.
Öyle büyüktü ki damlaları gözyaşlarının,
doldurmakla kalmadı ovaları
tusunami oldu adımları,
dağıttı yüreğimin gecekondu mahallelerini!...
Deniz Ozan ŞENTÜRK
“balaban Kent Şairleri”