Saçlarıma düşen aklardan sonra
Avuçlarıma ateşler düşüyor
Sen gideli,
Soluyor gülüşlerim ara sıra
Boşalıyor şehvetin son deminde gibi aklım
Hani unutacaktım ya seni
Kararım aynı karar
Bilmem ne değişiyor ki zaman aralarında


Duvaksız gelinler gibi hüzünlü gözlerim
Dulluğunu yaşıyor aşk ile ayrılığının
Kırdım aynaları / yüzümü şimdi bilmiyor gözlerim
Telaşsız uyanışlarım
Gün başka şehirlerden dolaşıp geliyor odama
Yabancılık çekmiyorum
Sarıp sarmalıyor uzanıyorum koynuna
Yalan
Sen gideli üşüyorum buralarda


Yüzünü siliyorum her sabah bakışlarımdan
Olur olmaz zamanlar
Sızıp giriyor kalbime arsız özlemin
Özledin mi sen de
Seni uzaklarda da ne çok sevdim ben


Kırkından sonra ne değişiyor
İzmir aynı, İstanbul aynı
Mevsim düşüyor şehrin ortasına
Üzerine basıp geçilmiş birkaç papatya / bir gül
Suskun
Şehrin kapısından bir ağıt yükseliyor
Gelen yine sen değilsin
Sen gideli
Şehir de üşüyor, düşüyorum egenin kıyısından





Nevim Karahan