Güneşi görmediğin bir günün oldumu senin hiç?
Karanlık dört duvar arasında kalmış gibi.
Yanacak tek bir ışık aradınmı?
Yada umut ederek bekledin mi?
Sen birisine hic seni seviyorum dedın mı?
Ama lafta değil yürekte.
Söylerken içinin cız ettiği oldu mu?

Peki hiç gelmeyecek birisini
Belki bir gün gelir diye bekledin mi?..
Umutların günden güne nasıl tükendğine şahit oldun mu peki?
Sen hiç yüreğini avuçlarına aldınmı?
Yere düşeceğini bile bile..

Peki hiç derin nefes almak istercesine boğuldun mu?
Öleceğim diye korktunmu?
Yolda yürürken ardına baktınmı?
Geride neler bıraktığına..
Ardından hiç çığlıklar attığın birisi oldumu gel gitme diye..
Dönüp arkasına bİle bakmadan gidenin oldumu?
Adım adım uzaklaşırken senden bedenin çöküp kaldımı olduğu yere.
Çareler içinde çaresi bulunamayan acılar yaşadınmı peki?

Susmanın en buyuk caresızlık oldugunu anladın mı?
Yada kımsesızlıgın dunyanı nasıl zehır ettıgını tattınmı?
Bir çocuk gibi konuşmayı ısteyıp dilinin tek kelıme etmediği oldumu?
Annesız kalan bır bebek gıbı gecen her sanıyenın nefesını gerı ıttıgını Yasadınmı?

Ah yar İşte ben bunları yasadım sensızlıgın gırdabında.
Nefessız kalmak nedır işte bundan iyi bılırım..
Sensızlıgın gırdabında defalarca boguldum Nefes alamadım...
Sen anlamıyorsun galıba yada anlamak ıstemıyorsun bendekı senı..

Bunada tamam yar
Ama son bir isteğim var senden Bunları yaşamadınsa birkez de olsa düşün yar.
Yada ıstersen gel bana bunları yasattıgına sahıt ol..
Şimdi kendı ellerımle kendı mezarımı kazıyorum.
Hadı gel kefenımı sen gıydır kendı ellerınle..
Ve son kez dokun soguk bedenıme.
Ama fazla uzun surmesın ıstemem artık ellerınde degmesın..
Hadı bırak benı sımdı kendı cehennemıme CENNETIMDE SENIN OLSUN..
ARTIK BUNDAN SONRA SENIN ATESINLE YANMAKTANSA KENDI ATESIMLE KAVRULMAYA YEMIN ETTIM...

gökhan sarı