Dünü stokladım usuma gelecekte harcamak için
Sonra sordum kendime bu beyhude çaba niçin

Geçmiş gelecekte nüksediyorsa zaten kaygısız
Heybeme yük olmaz mı aynadaki suretim saygısız

Heybem ki dolu ağzına kadar pişmanlık ayyukasıyla
Aşkın binbir türlü yürek yakan rengarenk kuklasıyla

Bir kalp ki yanmış yıkılmış bir kentten adeta farksız
Yani tanımı aynı ihanetin evrende adeta ırksız

Seviyorsun bir kadını kapılıp ela gözlerine hiç düşünmeden
Fark ediyorsun ıssızlığını ama ısıtırım diyorsun hiç üşenmeden

Biliyorsun ki aşk güneşten almıştır en soğuk alevini
Uzat diyorsun kadına ısıtayım kutuplara sığınmış elini

Ama kadın sadece yaklaşıyor aşk tarihinin ihtiyatıyla
Ve sonra bekliyor seni kendi yalnızlığının sonsuz itimatıyla

Aranıza kuşkudan bir nehir giriyor acemice kıvrılarak
Aşkı taşıyan kalp ikiye bölünüyor gururdan kırılarak

Uzatıyorsun tüm gücünü harcayarak hasretin köprüsünü
Kadın inat mı inat sunuyor hiç bilmediğin bir aşkın törpüsünü

Oysa aşk gelmektir bir rüyadan sıyrılıp kendinle karşı karşıya
Atlamaktır hiç düşünmeden yekpare bir ağıttan şarkıya

Şarkı nedir derseniz aşkın sonsuzluktaki son terennüm nağmesi
Bulur, dolaşır tüm Dünya’yı sahibi varsa yürekteki namesi

Sonuna geldik ya soracaksınız bu şiirde senin ne işin
Deriz ki okuyana kanıtıdır bu şiir yüreğimizdeki bitişin